Muzyka Aquili, choć zasadniczo oparta na art rocku, czerpała wpływy z różnorodnych rockowych stref, w tym jazzu, hard rocka, rocka progresywnego, czy art. rocka. Denyer był niepodważalnym liderem zespołu i to on napisał wszystkie piosenki, które potem ukazały się na albumie. Już w pierwszej kompozycji „Change Your Ways” słyszymy mocną partię saksofonu, wzmocnioną w tle organami Hammonda. Motyw przewodni saksofonu i organów nadaje kompozycji coś w rodzaju stylistyki fusion. „How Many More Time” to z kolei udana próba umieszczenia stylistyki art - rockowej w utworze. Piękne muzyczne tło stworzone przez dźwięki fletu, umiejętnej grze na organach Hammonda oraz delikatnie brzmiącej gitarze tworzy niepowtarzalny nastrój. A potem ta niezwykła solowa gra Martina Woodworda na organach Hammonda jest tylko upiększeniem sześciominutowego dzieła. Trzecia kompozycja na płycie zatytułowana „While You Were Sleeping” to niezwykle ciekawie zaaranżowany utwór w stylistyce psychodelicznego rocka z odważnymi partiami saksofonu i organów Hammonda, które niejako napędzają rytm kompozycji. Pięknie i z wyczuciem po raz kolejny wtrąca swoje dźwięki lider Ralph Denyer, którego gra na gitarze doskonale uzupełnia poszczególne kompozycje. Ostatni na pierwszej stronie winylowego albumu utwór zatytułowany „We Can Make It If We Try” utrzymany jest w zgrabnie zaaranżowanej hard rockowej konwencji.
Druga strona płyty to dłuższy utwór podzielony na trzy części. „The Suite Aquila” to różnorodność stylów muzycznych i rockowo jazzowych brzmień. Jest niejako podsumowaniem muzycznej drogi obranej przez członków zespołu. Kompozycję rozpoczyna „First Movement Aquila – Flight Onf The Golden Bird”, którego początek fascynujący utrzymany w art - rockowej stylistyce, zamienia się na prog-rockową jazdę, by w drugiej części przejść niespodziewanie w psychodeliczne rytmy! „Second Movement: Cloud Circle. The Hunter, The Kill” rozpoczynają dla odmiany dźwięki fortepianu, do którego dołączają organy Hammonda, flet i gitara. Początek ponownie iście art -rockowy, ale tradycyjnie za moment zamieniony w hard rockową pieśń. Ostatni muzyczny fragment płyty to trzecia część „The Suite Aquila” zatytułowana „Third Movement: Where Do I Belong, Aquila (Conclusion)”. Końcowy fragment albumu to przepięknie zaaranżowane dźwięki, układające się z ciekawie wymyślonym stopniowaniem natężenia brzmienia. Ta genialna muzyka, wydana zaledwie na jednym krążku, stawia przed słuchaczem kolejny raz pytanie – dlaczego nie nagrali więcej płyt?