Prace kompozycyjne nad płytą zatytułowaną „Transfer Station Blue” rozpoczęły się już w 1979 roku, jednak Schulze oraz Michael Shrieve (perkusja) oraz gitarzysta Kevin Shrieve zajęci swoimi projektami odkładali dzień premiery płyty. Album ostatecznie ukazał się staraniem firmy Fortuna dopiero w 1984 roku najpierw w Stanach Zjednoczonych, a dopiero w 1986 roku w Niemczech. Na albumie pojawiły się cztery kompozycje, jednak żadna z nich nie przekracza 14 minut! Artyści trzymając się konwencji krótszych, lecz bardziej przystępnych kompozycji, zaproponowali utwory, które z jednej strony są hołdem muzyki stworzonej przez Szkołę Berlińską ( „Communique 'Approach Spiral'”), a z drugiej wkraczają w strefę muzyki, zwanej space rockiem (udana ambientowa kompozycja „View From The Window”) lub przypominają, że muzyka elektroniczna to także eksperymenty z dźwiękiem (czterominutowy „Nucleotide” jest tego ciekawym przykładem). Tytułowy utwór „Transfer Station Blue” jawi nam się jako elektroniczno – rockowy przebój, co nie jest jakny niezwykłym novum w twórczości Klausa Schulze. W tej przebojowej kompozycji oprócz liderów projektu wystąpili także muzycy zaproszeni specjalnie do wykonania tego utworu. Will Lee (niezwykle ciekawa postać ze świata muzyki, współpracował z takim artystami jak Barry Manilow, Bette Midler, Frank Sinatra, Cat Stevens, Ringo Starr, Barbra Streisand, czy Weather Report) zagrał na gitarze basowej, Sammy Figueroa, perkusista znany ze współpracy z wieloma zespołami jazzowymi oraz gitarzysta Hiram Bullock, który ma na swoim koncie współpracę z Patem Metheny, Milesem Davisem, Marcusem Millerem i Jaco Pastoriusem.