Polski zespół rockowy, powstał w listopadzie 1987r. Muzycy zadebiutowali w maju 1988, biorąc udział w jednym z lokalnych przeglądów. W 1989 zakwalifikowali się do festiwalu w Jarocinie, w którym wystąpili zdobywając Nagrodę Publiczności. W 1990 zespół wystąpił ponownie na festiwalu w Jarocinie. Jeszcze przed występem na festiwalu grupa rozpoczęła prace nad debiutanckim albumem Proletariat, który ukazał się w roku następnym. Jesienią muzycy przystąpili do rejestracji kolejnej płyty Proletaryat, która również ukazała się w roku następnym. Na wiosnę 1993 muzycy przystąpili do nagrań kolejnej płyty Czarne Szeregi, która ukazała się jesienią. W marcu 1997 w dziesiątą rocznicę powstania Proletarytu muzycy wydali płytę The Best of…, zawierającą nagrania z całego okresu działalności. W 1999 ukazał się album Made in U.S.A. Jesienią 2003 na 15-lecie istnienia zespołu ukazał się na CD materiał z kasety Revolt. W 2006 ukazały się płyty ReC i Recycling. We wrześniu 2010 roku ukazała się kolejna płyta Proletaryatu zatytułowana Prawda. 13 kwietnia 2015 roku nakładem Agencji Artystycznej MTJ ukazał się ostatni jak dotąd album zespołu zatytułowany Oko za oko.

Proletaryat to absolutna legenda polskiej sceny rockowej. Od samego początku, poruszając się w estetyce crossover, łączyli perfekcyjnie punk, hard core i metal. Kiedy dodamy do tego, mocne, zaangażowane i bardzo bezpośrednie teksty, łatwo znaleźć odpowiedź z czego wynika, ta trwająca do dziś, fascynacja zespołem. Duża ilość koncertów, piosenki na listach przebojów i przede wszystkim ogromna rzesza wiernych, zdeklarowanych fanów to sytuacja, do której dąży każdy muzyk. Proletaryatowi się udało.

UWAGA! NIESPODZIANKA DLA FANÓW! Podczas krakowskiego koncertu zespół zagra całą pierwsza płytę na żywo! 

Oley: śpiew, Kacper: gitara basowa, Wiciu: gitara elektryczna, Mały: bębny.

https://www.youtube.com/watch?v=_fKrsGAeX_o


Sztywny Pal Azji

Zespół powstał na początku 1986 roku w Chrzanowie, założony przez gitarzystę i głównego twórcę repertuaru Jarosława Kisińskiego. Zasłynął dzięki występowi na Festiwalu Muzyków Rockowych Jarocin ’86, a jej piosenka „Nasze reggae” zyskała miano wręcz hymnu imprezy. „Nasze reggae” było również pierwszym radiowym przebojem zespołu, którego popularność rosła z koncertu na koncert.
W roku następnym Sztywny Pal Azji przedstawił debiutancki album „Europa i Azja”, na którym nie zabrakło przebojów, spośród których szczególnym uznaniem cieszyły się „Kurort”, „Spotkanie z…” i przede wszystkim „Wieża radości, wieża samotności”.
Lata 1986-88 okazały się szczytem popularności Sztywnego Pala Azji i zarazem artystycznej formy muzyków. W 1992 roku ukazał się album „Emocje” jakiś czas później „Dewiacje na wakacje”.
W roku 2000 muzycy Szpala znów weszli do studia, z zamiarem nagrania kilku utworów w wersji demo. Ostatecznie nagrali jednak nową płytę „Szpal”. Na albumie znalazło się m.in. instrumentalne tango, znane z filmu „Sara”, a także „Piosenka dla B.”, poświęcona pamięci lidera Chłopców z Placu Broni, Bogdana Łyszkiewicza, który zginął w wypadku samochodowym.

W ciągu kolejnego ćwierćwiecza zespół - którego skład znacząco ewoluował - wydał siedem płyt. 1 maja 2014 roku przebój  "Wieża radości, wieża samotności" uzyskał pierwsze miejsce w Polskim Topie Wszech Czasów radiowej Trójki. 
https://www.youtube.com/watch?v=NYHZwPT0f80

Róże Europy

1 000 000 sprzedanych płyt, tysiące koncertów w całej Polsce, występy w USA, Anglii, Austrii, Włoszech!

Róże Europy oferują muzykę pełną przebojowości, autentyczności, ciekawej warstwy literackiej oraz uniwersalnego wielopokoleniowego przesłania. To jest zawsze lokomotywa szalonej muzyki z rockową energią, która porywa publiczność ze sobą. Tak jest wszędzie gdzie gramy. Lubimy grać, a publiczność lubi bawić się z nami.

Ostatnią płytę zespół wydał 13 grudnia 2013 roku z okazji 30 lecia. Tytuł - Zmartwychwstanie. Same premierowe piosenki.

Obecny skład Róż Europy: PIOTR KLATT wokal, GRZEGORZ GRE KORYBALSKI gitara basowa, MACIEJ MAŁY BRZEZINSKI perkusja, BARTOSZ BARTAS WAWRZYNIAK gitara/klawisze.

Początki:
Zespół Róże Europy założył 13 grudnia 1983 roku, wieczorem, we wtorek, w trolejbusie linii Piaseczno – Warszawa, Piotr Klatt (wokalista, gitarzysta, autor tekstów, dziennikarz muzyczny Telewizji Polskiej i Programu 3 Polskiego Radia, wielokrotny dyrektor Krajowego Festiwalu Piosenki Polskie w Opolu i Krajowych Eliminacji Konkursu Piosenki Eurowizji) oraz Piotr Frąckiewicz (gitarzysta projektu muzycznego Wieszaki Teatralne). Później do zespołu dołączyli  m.in. Artur Orzech (obecnie popularny dziennikarz, prezenter Telewizji Polskiej i Programu 3 Polskiego Radia ), Michał Grymuza (muzyk sesyjny, współpracownik największych gwiazd polskiej muzyki rozrywkowej i rockowej), Grzegorz K. Witkowski, (dziennikarz magazynu Tylko Rock i Teraz Rock), Maciej Ochman (obecnie pracujący w USA w stacji telewizyjnej Discovery, syn Wiesława Ochmana) oraz Arek Żurowski i perkusista Darek Kąkol.

Oficjalnie zespół po raz pierwszy zaprezentował się na żywo 5 sierpnia 1985 roku na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie przed ponad 12 tysięczna publicznością Festiwalu.

Do wakacji 1985 roku Róże, znane były już z dwóch utworów, które wcześniej zostały zarejestrowane w studiach Polskiego Radia przy ulicy J.P. Woronicza w Warszawie. Były to dwie piosenki (Za coca-colę i miłość, Jego uszy są diabelskie) nagrane przez zespół specjalnie dla programu telewizyjnego, którego gospodarzem i bohaterem był p. Wiesław Ochman (światowej sławy tenor), ojciec ówczesnego muzyka Róż, Maćka Ochman (instrumenty klawiszowe). Obie kompozycje znalazły się na debiutanckim albumie zespołu, po czterech latach od premiery. Album nazywał się „Stańcie przed lustrami” (1988).

https://www.youtube.com/watch?v=G_Lsdk88AYM


Kobranocka

Początki, czyli Latający Pisuar

     Historia powstania zespołu Kobranocka sięga roku 1984, kiedy to na oddziale zamkniętym szpitala psychiatrycznego w Toruniu znalazł się z przyczyn militarnych Andrzej Kraiński, wkrótce szerzej znany jako Kobra. Po drugiej stronie biurka siedział Andrzej Marek Michorzewski, który pokazał Kobrze swoje teksty. Był między nimi "List z pola boju". Po przeczytaniu tekstów jedynym wyjściem było założenie zespołu (o nazwie "Latający Pisuar"). W pierwszym składzie znaleźli się oprócz Kobry: Szybki Kazik (Jacek Bryndal) i Kieliszek (Tomek Kosma). Ta załoga nagrała w studiu radia studenckiego "Centrum" (w styczniu 1985) materiał, który miał zostać wysłany do radia Wolna Europa. Zespół miał działać w podziemiu - nie zakładano pierwotnie kariery komercyjnej. W tym czasie Latający Pisuar zagrał koncert na balu plastyka w toruńskiej Od Nowie, którego organizatorem był wtedy student Sztuk Pięknych UMK w Toruniu - Jan Paszkiewicz (znany potem jako Yach Paszkiewicz - twórca polskich teledysków). Pito wino i ubaw był po pachy. Szybki Kazik przebrany za monstrualnych rozmiarów fallusa przebijał symboliczną błonę dziewiczą rozwieszoną na drzwiach wejściowych do klubu. Koncert podobał się publice i samemu zespołowi, który w związku z tym postanowił dorobić kilka kolejnych piosenek, zmienić nazwę i rozszerzyć skład o sax. Na złocistej rurze przygrywał Michu Zabór IV zwany też Paprosiem (Waldek Zaborowski).

Kobranocka

     Pierwszy koncert pod nazwą "Kobranocka" miał miejsce w sierpniu 1985 w warszawskiej Riwierze na festiwalu Poza Kontrolą. Występ zebrał dobre recenzje. Grzegorz Brzozowicz zaproponował grupie wspólną trasę po Polsce z zespołem Die Toten Hosen. Na trasie panował taki total, że afiszujący się w mediach alkoholowo-luzackim stylem bycia Niemcy - tym razem podmiękli. Niemcy odjechali w pokoju a Kobranocka po powrocie do Torunia zmieniła bębniarza. Rozstanie było pokojowe. W miejsce Kieliszka pojawił się Kogut (Sławek Ciesielski), grający równolegle w Republice.

Nagrania

     W styczniu 1986 Kobranocka udała się do miasta położonego ok. 50 km na północny zachód od Torunia. Tam właśnie nagrano dziewięć piosenek. W tym samym miesiącu zespół zagrał na "I Zlocie Młodzieży Ery Atomowej" w Gdyni. Po tym koncercie reakcje publiczności i mediów były bardzo pochlebne, co spowodowało pojawienie się nagrań w jedynej wówczas odważnej ogólnopolskiej stacji radiowej - Rozgłośni Harcerskiej. Kilka tygodni później dwa utwory zdobyły szczyt listy przebojów rozgłośni.

Jarocin

     W sierpniu 1986 Kobranocka zagrała na festiwalu w Jarocinie. Muzycy byli przekonani, że występują jako goście. Okazało się, że zdobyli największą ilość głosów publiczności. W tym miejscu zespół grał jeszcze sześć razy. Ostatnio w 2005 roku.

Sztuka Jest Skarpetką Kulawego

     Pierwsza płyta została nagrana w kwietniu 1987 w studiu Tonpressu w Warszawie. Ukazała się rok później (była to norma jak na tamte czasy). Ciekawostką jest fakt, że singiel nagrany w grudniu 1996 ukazał się jeszcze później. Płyta nagrana została dla Klubu Płytowego "Razem", który wyprodukował 5 tysięcy płyt (winylowych) i sprzedał licencję Wifonowi (nakład: 60 tys.) i Poltonowi (do dzis zespół nie wie, ile kaset sprzedano). Klub płytowy "Razem" zmienił po kilku latach nazwę na Digiton i wydał CD z tym materiałem w zrozumiałym tylko dla siebie nakładzie 1 tys. egzemplarzy. Nakład rozszedł się natychmiast i na reedycję fani czekali osiem lat (część z nich w tym czasie umarła).

Kwiaty Na Żywopłocie

     W lipcu 1987 odszedł Kogut i w składzie Kobranocki pojawił się Piotr Wysocki (człowiek o niezliczonej ilości ksywek i nosie Chopina). W tym okresie zespół grał często i gęsto (jadąc bez trzymanki). Na jednym zakręcie z pociągu wypadł Zabór IV. W miejsce saksofonu w składzie pojawił się pierwszy obcy organizm ludzki - człowiek z Warszawy. Był to gitarzysta Człowiek Piorun Perkoz (Jacek Perkowski - wówczas DeMono, wcześniej AzylP, potem T.Love). Na przełomie września i października 1989 Kobranocka zarejestrowała w Teatrze Stu w Krakowie materiał na drugą płytę. Deklarująca wcześniej chęć wydania tego materiału firma Wifon zmiękła po usłyszeniu "Współczucia dla diabła". W związku z tym płyta ukazała się dwa lata po jej nagraniu. Płytę w wersji winylowej wydała firma ZPR Records, kasetę MiL, CD - S.P. Records. Nakłady tych wydawnictw są do dzisiaj bliżej zespołowi nie znane.

Ku Nieboskłonom

     Perkoz odfrunął do Ameryki żeby zrobić oszałamiającą karierę. W jego miejsce pojawił się (na podstawie kontaktu telefonicznego) Burza (Adam Burzyński - później Kazik Na Żywo). Był to również człowiek z Warszawy - leworęczny gitarzysta cechujący się zupełnie innym spojrzeniem na muzykę, niż jego poprzednik. Było to w grudniu 1990. Rok później w studiu Izabelin, dla firmy o tej samej nazwie nagrano 13 utworów. Niesatysfakcjonująca promocja, nieznany nakład i ogólna ściemka doprowadziła do szybkiego końca współpracy z wytwórnią.

Niech Popłyną Łzy

     Kolejna płyta wydana została w Loud Out Records. Świetny album, na którym pojawia się wielu świetnych gości - Kasia Nosowska, Martyna Jakubowicz, Edyta Bartosiewicz i inni. Zabrakło natomiast Szybkiego Kazika vel Atrakcyjnego Kazimierza, któremu zespół zadedykował utwór pt. "Przystojny Stefan"... Dosyć szybko zapomniana płyta, która jak zwykle w przypadku Kobranocki zawiera kawał świetnej muzyki z wartościowym tekstem.

Gold

     W 1999 roku ukazał się pierwszy wybór hitów Kobranocki zatytułowany "Gold".

O Miłości i Wolności

     Na te płytę nagraną w 2001 roku złożyły się nowe i stare numery. Dlatego jest to chyba najbardziej niespójna płyta zespołu, ale mimo wszystko jest na niej sporo dobrej muzyki - taką, jaką zwykli muzycy częstować swoich fanów. Płytę promował kawałek "Raz, jeszcze raz" a na płycie także "Ko-menda-nt", czy "Boję się". Materiały promocyjne z tego wydania znajdziesz w dziale multimedia. Na szczególną uwagę zasługuje utwór "Chroma Europa". Gościnnie na płycie między innymi zagrali: późniejszy laureat Fryderyka - B. Hołownia i Ewelina Finta.

Koncert

     W serii Niezwyciężeni pojawił się album koncertowy zespołu. Można mieć niedosyt - na płycie zmieściłoby się jeszcze kilka świetnych numerów, ale repertuar tego wydawnictwa mimo wszystko zadowoli każdego fana i nie tylko: "List z pola boju", "Ela, czemu się nie wcielasz", "Raz, jeszcze raz", "Hipisówka", "Kocham Cię jak Irlandię", "I nikomu nie wolno... - czego chcieć więcej... Płytę wieńczy cover Tiltu - "Mówię Ci, że..."

Sterowany świat

     Na demo nowego albumu zespół przygotował 12 numerów. W trakcie roku doszły jeszcze dwa: "Wracajcie Ułani" - powstał jako komentarz do sytuacji w Iraku, gdy zaczęli polscy żołnierze ginąć, oraz "Droga Mario" - chwila refleksji nad toruńską rozgłośnią radiową. Wiadomo było, że do tego dojdzie wspominane wcześniej "Mówię Ci, że..." oraz nowa wersja "Goryczy w chlebie".
      Album był nagrany - pozostawała kwestia wydawcy. Na pierwszy singiel wybrano numer "Wracajcie ułani". Niestety ze względu na sytuację polityczną zespół spotkał się z cenzurą... Ostatecznie "Wracajcie Ułani" trafiło do Internetu na odmłodzoną stronę www. Natomiast, do stacji radiowych trafił cover Tiltu. Czas ten nie tylko za sprawą Internetu, był powrotem Kobranocki do mediów. "Mówię Ci, że..." zostało drugim numerem jeden w historii zespołu, a w tym samym czasie "Kocham cię jak Irlandię" święciło swój tryumf na festiwalu w Sopocie - wielu osobom zaimponowała wersja z orkiestrą i chórem! Do tego warto przypomnieć o bardzo udanym występie w Jarocinie na PRL Festivalu oraz hucznych obchodach XX-lecia. Z tej ostatniej okazji zespół wystąpił wraz z muzykami, z legendarnego składu: Zaborem i Kogutem!
      Po pracowitym roku, pod koniec stycznia 2006 wreszcie ukazał się album. Na listy trafił kolejny singiel "Jak zapomnieć Cię". Kobranocka tradycyjnie planuje dużo koncertów pierwsze odbyły się we Włocławku (finał WOŚP) oraz w radiowej Trójce.

Przystanek Woodstock

W roku 2007, wielokrotny gość WOŚPu – po raz kolejny wystąpił na festiwalu Jurka Owsiaka. Tym razem jako gość honorowy, zaproszony do zarejestrowania materiału na koncertowe DVD. Płyta wyszła w 2008 roku i został uzupełniona o wiele dodatkowych materiałów (fragmenty zwycięskiego koncertu z 1986 w Jarocinie, wywiady z zespołem, fragmenty koncertów z 1992 – Jarocin, 1998 – Przystanek Woodstock, klip „Jak zapomnieć Cię”)

XXV lat punk’n’rolla

Na kolejny album fani Kobranocki czekali 4 lata. Okazja była podwójna – zespół świętował ćwierć wieku na scenie oraz wydał kolejny typowy album.

Występ był okazją do spotkania z artystami, którzy grali w Kobranocce(Sławka Ciesielski, Waldek Zaborowski oraz Jacek Perkowski), czy Kasią Kurzawską (chórki na płycie SPOX!) oraz z Przyjaciółmi zespołu - Dżej Dżejem z Big Cyca, Markiem Piekarczykiem z TSA, Wojtkiem Wojdą z Farben Lehre. Koncert prowadził Paweł Końjo Konnak!

Nowy album to tradycyjna mieszanka ballad i czadów. Album promował singiel „Intymne życie mrówek” z świetnym klipem z Bartłomiejem Topą. Kolejnym teledyskiem był numer „Niech toczy się rebelia”. Promocyjne koncerty odbywały się pod hasłem „Rebelia Tour” i trwają po dziś.



Komedia dokumentalna.

W 2012 roku Aleksander Dembski zaprosił zespół do udziału w komedii dokumentalnej pod tytułem …”Kocham cię jak Irlandię”. Jest to opowieść o dwójce przyjaciół, którzy odnajdują się po latach i postanawiają zaistnieć na dużej scenie. Film ukazał się pod koniec 2013 roku, a muzycy zagrali samych siebie.

Chicago

Pod koniec 2013 roku zespół odwiedził po raz kolejny USA. Po koncertach w Edynburgu i Dublinie, trasa „Rebelia Tour” dotarła do Chicago. W tym samym czasie zespół zmienił management i z świeżym zapałem zaplanował wydanie nowego materiału w nowej formule.

Skład zespołu: 

Andrzej "Kobra" Kraiński - gitary, śpiew; założyciel zespołu, w składzie nieustannie od 1985 roku!

Piotr "Vysol" Wysocki - perkusja; dołączył do zespołu jako trzeci perkusista, w roku 1987.

Jacek "Szybki Kazik" Bryndal - gitara basowa, śpiew, klawisze; współzałożyciel zespołu, po kilkuletniej przerwie (spowodowanej solowym projektem "Atrakcyjny Kazimierz"), powrócił do zespołu w 1996.

Jacek Moczadło - gitara; kolejny Jacek grający z Kobranocką (w kapeli od 2004), nagrywał materiał na "Sterowany jest ten świat" i już pozostał.

https://www.youtube.com/watch?v=l_iDVbe9YYU