Sólstafir udostępnia w sieci odsłuch nowego albumu „Berdreyminn”. Płyta świętuje dziś swoją oficjalną premierę. Materiał ukazał się dzięki wytwórni Season Of Mist.

Posłuchaj „Berdreyminn”:
https://www.youtube.com/watch?v=DS_TPsnnlts

Przypominamy, że Sólstafir wystąpi na festiwalu Prog In Park w Warszawie. Oprócz nich zaprezentują się m.in. Opeth oraz Riverside. Na imprezę zapraszamy 20 sierpniado warszawskiego Parku Sowińskiego. Bilety na to wydarzenie dostępne cały czas na: http://knockoutprod.net/sklep

OPETH (Szwecja) wcześniej progresywny death metal, obecnie oldschoolowy rock, psychodeliczny rock:
Jeżeli poszukujecie przykładu na to, co to znaczy ewolucja w muzyce, prześledźcie historię Opeth. Powstały w 1990 roku w Sztokholmie zespół, przez lata karmił fanów wyszukaną, mroczną, rozbudowaną wersją death metalu, ocierając się w tej stylistyce o prawdziwy geniusz albumami "My Arms, Your Hearse" i "Blackwater Park". Liderujący formacji od samego początku muzyczny erudyta Mikael Akerfeldt, nie zamierzał jednak kurczowo trzymać się raz obranej drogi, co zasygnalizował już bardziej subtelnym dyptykiem "Deliverance" / "Damnation" (2002, 2003), by w 2011 roku albumem "Heritage" zabrać odbiorców w podróż w czasie do przełomu lat 60. i 70. XX wieku, gdy królowały rock, hard rock, szalała psychodelia, swoją wielkość pokazywał krautrock. Zapoczątkowana na dobre sześć lat temu podróż trwa do dziś. Opeth zatrzymał się w 2016 roku na przystanku pod nazwą "Sorceress", który zameldował się w pierwszej 30. "Billboardu", podobnie zresztą jak trzy wcześniejsze produkcje kapeli, "Watershed", wspomniany "Heritage" i "Pale Communion". Wspaniałe umiejętności, szacunek do fanów i znakomite koncerty, to również znaki szczególne Opeth. Szwedzi prezentowali je podczas każdej wizyty w Polsce i z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością zrobią to ponownie.
Sprawdź, jeśli lubisz: Edge Of Sanity, Enslaved, Amorphis, Katatonia, krautrock, acid rock…
http://www.opeth.com
https://www.facebook.com/Opeth
https://www.youtube.com/watch?v=LhqijfqecvA

RIVERSIDE (Polska) rock progresywny, progresywny metal:
To, czego w światowym, ekstremalnym metalu dokonali Vader, Behemoth i Decapitated, na scenie rocka progresywnego dokonał warszawski Riverside. I już wiemy, że dokonania swoje na pewno powiększy, choć po zaskakującej, przedwczesnej śmierci gitarzysty Piotra Grudzińskiego w 2016 roku tej pewności jeszcze mieć nie było można. Dwa wyprzedane koncerty w lutym 2017 roku w stołecznej Progresji przy entuzjastycznej reakcji fanów pokazały wyraźnie, że Riverside jest światu potrzebny. Tak, światu, bo pozycja stołecznej kapeli na świecie jest od lat wysoka i niepodważalna. Przez kilkanaście lat istnienia zespół wyrobił sobie doskonałą markę. Doceniony został nie tylko za świetny warsztat, ciekawe kompozycje, podejście do fanów, lecz również, a może przede wszystkim, za to, jak interesująco wzbogacał swoją muzykę, nie zapominając jednak o korzeniach. Płyty "Rapid Eye Movement", "Shrine Of New Generation Slaves" oraz pochodząca z 2015 roku "Love, Fear And The Time Machine" zajmowały drugie miejsca na liście OLIS, zaś album "Anno Domini High Definition" wspiął się na jej szczyt. Pokrył się też złotem, podobnie jak "Shrine Of New Generation Slaves". Nie ma już w zespole "Grudnia", ale z Mariuszem Dudą, Michałem Łapajem i Piotrem Kozieradzkim na koncertach będzie grał Marcin Meller z Quidam. Z nim będą pisane kolejne rozdziały historii tego wspaniałego zespołu.
Sprawdź, jeśli lubisz: Anathema, Porcupine Tree, Pendragon, Marillion, Opeth…
https://riversideband.pl
https://www.facebook.com/Riversidepl
https://www.youtube.com/watch?v=ym_HP88McHw

SOLSTAFIR (Islandia) black metal, wiking metal, post metal, post rock:
Malutka Islandia ma walecznych piłkarzy, cudowne krajobrazy, powsadzała odpowiedzialnych bankierów do więzienia, wyszła z kryzysu. Zalegalizowała też bluźnierstwo. Ma też wyspa wielką Björk i wspaniałą scenę metalową. Jednym z jej jaśniejszych punktów jest powstały w 1995 roku zespół Solstafir. Ich nazwiska zapamiętać trudno, jeszcze trudniej zapisać, ale muzyki, jaką tworzy Solstafir, prędko się nie zapomni. Kapela z Reykjaviku zaczynała od ostrego black metalu z wikińskim sznytem, by z czasem dodać swojej muzyce przestrzeni i melancholii rodem z post metalu. Wszystko okraszając tym magicznym czymś, co mają islandzkie kapele. O Solstafir zrobiło się głośniej dzięki albumowi "Svantir Sandar" z 2011 roku, a cały świat padł na kolana trzy lata później, gdy ukazał się album "Otta", zbierający pochwały w metalowej prasie od Kalifornii po Władywostok. Promując ten materiał, Islandczycy dali kilka świetnych koncertów w Polsce. Teraz powrócą do nas na wyjątkową imprezę i z wyjątkowym albumem, "Berdreyminn", na którym są inspiracje oldschoolowym rockiem i hard rockiem w stylu Thin Lizzy! Tak, jeśli myśleliście, że wiecie o nich wszystko i jesteście w stanie za nimi nadążyć, myliliście się. Jedno pozostaje bez zmian (choć zmienił się nieco skład kapeli) – islandzka ekipa genialnie wypada na żywo i zobaczyć ją w akcji po prostu trzeba.
Sprawdź, jeśli lubisz: Ulver, Agalloch, Enslaved, Cult Of Luna, Primordial…
http://www.solstafir.net
https://www.facebook.com/solstafirice
https://www.youtube.com/watch?v=A6j7mUxGz20

BLINDEAD (Polska) post metal, post rock, rock:
Niebawem minie rok, odkąd trójmiejski Blindead rozpoczął nowy etap swojego życia, z Piotrem Piezą na wokalu. W międzyczasie ukazała się dobrze przyjęta piąta płyta kapeli, "Ascension". Niestety, skład się nie utrzymał, bo parę miesięcy później z Blindead pożegnał się mieszkający w Polsce włoski basista Matteo Bassoli, którego tego wieczoru zobaczymy w szeregach Lion Shepherd. Jednak trzon zespołu, czyli Konrad Ciesielski, Bartosz Hervy, Marek Zieliński i Mateusz Śmierzchalski pozostaje nienaruszony. Blindead, twórcy kapitalnej płyty "Autoscopia / Murder In Phazes", EP-ki "Impulse", albumów "Affliction XXIX II MXMVI" i "Absence", to prawdziwa petarda koncertowa. Potęga, ciężar i moc uderzenia cudownie mieszają się u nich elektronicznymi ozdobami Bartka Hervy'ego. Żonglują emocjami i porywają publikę, tworząc szczególną atmosferę.
Sprawdź, jeśli lubisz: Cult Of Luna, Isis, Katatonia, Neurosis…
https://www.facebook.com/blindeadofficial
https://www.youtube.com/watch?v=jiGCUUXKPKI

LION SHEPHERD (Polska) rock progresywny, psychodelia, etno:
Lion Shepherd to formacja, którą założyli Kamil Haidar oraz Mateusz Owczarek. Parę lat temu pod szyldem Maqama nagrali wspaniały album, na którym wpływy mocnego rocka przemieszali z muzyczną estetyką świata bliskowschodniego. Styl powstałego w roku 2014 Lion Shepherd oscyluje wokół world music, transu. Bardzo mocno słychać w niej wpływy bliskowschodnie, ale też nie brakuje rocka, bluesa czy brzmień progresywnych. Na koncie kapeli jest występ na Impact Festivalu w 2015 roku oraz wydana w tym samym roku płyta "Hiraeth". Do jej nagrania wykorzystano tradycyjne instrumenty jak arabską lutnię oud, perski santur, hinduskie perkusjonalia. W sesji wzięli udział muzycy pochodzenia arabskiego i perskiego (Jahiar Irani, Rasm Al Mashan). W maju 2017 ukazało się drugie wydawnictwo Lion Shepherd, "Heat". 
Sprawdź, jeśli lubisz: Riverside, Anathema, Opeth, Tool, King's X, Peter Gabriel, Collage…
http://lionshepherd.net
https://www.facebook.com/lionshepherd
https://www.youtube.com/watch?v=KnB5k4ftYks

Zagrają:
OPETH (Szwecja) wcześniej progresywny death metal, obecnie oldschoolowy rock, psychodeliczny rock
+
Riverside (Polska) rock progresywny, progresywny metal
Solstafir (Islandia) black metal, wiking metal, post metal, post rock
Blindead (Polska) post metal, post rock, rock
Lion Shepherd (Polska) rock progresywny, psychodelia, etno

Kiedy: 20 sierpnia (niedziela) 2017
Gdzie: Warszawa @ Park Sowińskiego, ul. Elekcyjna 17
Bilety: 169 zł – przedsprzedaż, 190 zł – w dniu koncertu
Organizator: Knock Out Productions

Bilety na koncert dostępne na www.knockoutprod.net/sklep (druki kolekcjonerskie)

Oraz:
Ticketpro
Eventim

W niedzielę, 20 sierpnia miało miejsce jedno z bardziej wyczekiwanych przez fanów muzyki progresywnej wydarzeń. Tego właśnie dnia odbyła się pierwsza edycja mini festiwalu pod nazwą „Prog In Park”, zorganizowanego przez KnockOut Productions, w ramach której wszystko działo się w pięknej scenerii amfiteatru Parku Sowińskiego w Warszawie, miejscu na tego rodzaju imprezę wręcz idealnym.

Pogoda choć na sam wakacyjny miesiąc nienajlepsza, nie była w stanie pokrzyżować koncertowych planów ponad trzech tysięcy osób, które zjechały z całej Polski oraz zza granicy, by niemal pod chmurką podziwiać kunszt artystyczny pięciu występujących zespołów, pośród których znalazł się szwedzki gigant nazwą Opeth w roli headlinera. Wraz z nim zobaczyć można było islandzki Sólstafir oraz trzech naszych krajowych artystów - Riverside, Blindead oraz Lion Shepherd.

Do wejścia na teren ciągnęły się jeszcze długie kolejki, kiedy punktualnie o planowanej godzinie wszedł na scenę pierwszy z zespołów, warszawski Lion Shepherd. Jedno z większych objawień polskiej rockowej sceny o ambitnym wydźwięku, choć uformowane zaledwie w 2014 roku, za sprawą swojego debiutanckiego albumu „Hiraeth” w momencie zyskało sobie wielu zwolenników. Z tego też albumu na koncercie wybrzmiały cztery kompozycje: „Fly On”, „Brave New World”, „Past In Mirror” i „Smell Of War”. Choć sam zespół nie miał zbyt wiele czasu na zaprezentowanie nielicznego jeszcze dorobku, można było całkiem dobrze zapoznać się z numerami z tegorocznej płyty, która wciąż jeszcze nie ostygnęła. Z wydanego 28 maja przez MJM Music „Heat” poza numerem tytułowym muzycy wybrali „Code Of Life” oraz „Fail”. O nastrojowy klimat niepozbawiony pazura postarał się gitarzysta Mateusz Owczarek, laureat „Solo Życia” w 2010 roku, basista Maciek Magnuski, Łukasz Belcyr grający na drugiej gitarze, Tomek Mądzielewski na perkusji oraz wokalista Kamil Haidar, który z pewnością miał niemały wpływ na charakterystyczny dla kompozycji orient. Jak na pierwszego z grających artystów, niemało słuchaczy zebrało się pod sceną.

Bogatsi nie tylko o studyjne doświadczenie, koledzy z Blindead pojawili się jako kolejni artyści festiwalu, z nieco mocniejszą dawką grania w charakterystycznym dla siebie stylu oscylującym wokół post metalu. Panowie zaprezentowali w większości numery ze swojego ostatniego albumu „Ascension”, który został wydany 21 października ubiegłego roku nakładem Mystic Production. Pośród nich można było usłyszeć „Hunt”, „Wastelands” oraz „Fall”, a także kończące ich występ „Gone”. Rodzynkami setlisty wywodzącego się z Gdyni sekstetu były zaledwie dwa tytuły z poprzednich ich płyt - „So It Feels Like Misunderstanding When” z czwartego krążka „Affliction XXIX II MXMVI” sprzed lat siedmiu i otwierający niezbyt długą setlistę „S1” z poprzedzającego album najnowszy, krążka „Absence” z roku 2013. Skład w jakim można było zobaczyć tego dnia Blindead to Mateusz Śmierzchalski - gitarzysta i założyciel grupy, gitarzysta Marek Zieliński, garowy Konrad Ciesielski, klawiszowiec Bartosz Hervi i śpiewający z nimi od niedawna Piotr Pieza, który wszedł na wokal za Patryka Zwolińskiego w ubiegłym roku. Matteo Bassoli, dotychczasowy basista, zastąpiony został przez Michała Banasika z Tranquilizer.

Jeszcze gęściej na widowni jak i na samej płycie robi się na Sólstafir. W czteroosobowym składzie, jaki tworzą lider Aðalbjörn "Addi" Tryggvason, gitarzysta Sæþór Maríus "Pjúddi" Sæþórsson, basista Svavar "Svabbi" Austmann i bębniarz Hallgrímur Jón "Grimsi" Hallgrímsson, prezentują nieco pokaźniejszy już, bo prawie godzinny set. Choć szósty album długogrający „Berdreyminn” pojawił się zaledwie 26 maja za sprawą Season Of Mist, może nieco dziwić, iż muzycy zagrali z niego jedynie jeden kawałek - „Silfur-Refur”. Na liście obok niego znalazły się bowiem dwa utwory z poprzedniego wydawnictwa -  tytułowa „Ótta” oraz „Náttmál”, „Fjara” z wcześniejszego, dwupłytowego „Svartir sandar” z 2012 roku oraz najstarsze kompozycje wchodzące na „Köld” z roku 2009 - „Necrolougue” i „Goddess of the Ages”. Jak widać zespół powstały już w 1995 roku definitywnie zamknął starszy rozdział z bardziej mrocznych dla nich czasów, a przeplatające się ze sobą chłodne, melancholijne tematy oraz post rockowe żywsze klimaty przypasowały słuchaczom bardzo dobrze. Nawet rodzimy język w którym większość materiału muzycy tworzą to cenny znak rozpoznawczy tego właśnie bandu.

Po jego interesującym występie, przychodzi czas na przedostatni ze wszystkich zespołów, Riverside, które w związku z przedwczesną śmiercią Piotra Grudzińskiego w 2016 roku pozbierał się do kupy i od bieżącego roku współpracuje z Maciejem Mellerem z Quidam. Muzycy mogli pozwolić sobie na dłuższy występ podczas którego wybrzmiały trzy kompozycje z wydanym przez Mystic „Love, Fear and the Time Machine” sprzed lat dwóch - „Caterpillar and the Barbed Wire”, „Saturate Me” i „#Addicted”. Do zestawu dołączyły też po dwie piosenki z „Second Life Syndrome” z roku 2005 - „Conceiving You” wraz z piosenką tytułową, a także „Shrine of New Generation Slaves” z roku 2013, z pośród to którego padł wybór na „The Depth of Self-Delusion” i „Escalator Shrine”. Numerem dopełniającym całość listy koncertowej był „02 Panic Room” z „Rapid Eye Movement” wydanego w 2007 roku. Mimo smutnych okoliczności, z którymi przyszło się zmierzyć Mariuszowi Dudzie, Michałowi Łapajowi oraz Piotrowi Kozieradzkiemu udowadniają oni, jaka w muzyce drzemie siła, napierają do przodu i za to im chwała, za co też odwzajemnia się publika wyjątkowo głośnymi owacjami na stojąco.

Najwięcej przybyłych oczekiwało głównie z pewnością na Opeth. Wielu zniecierpliwionych fanów, liczyło bowiem na powrót Szwedów, którzy ostatni raz grali w naszym kraju w październiku 2014 roku i wówczas z zespołem Alcest w roli supportu w dobrze znanej Progresji. Czekali tym bardziej, iż 30 września 2016 roku, a więc blisko rok temu ukazała się dwunasta studyjna płyta „Sorceress”. Muzycy po raz kolejny postawili jednak na zagranie w większości swojego starszego materiału, sprzed czasu zanim jeszcze zmienili swoje oblicze na nieco bardziej potulne. Na wszystkie dziewięć kompozycji przypadło bowiem ich aż pięć. Wybrzmiało „Ghost of Perdition” pochodzące z „Ghost Reveries” i 2005 roku, „Demon of the Fall” z „My Arms, Your Hearse” z 1998, „In My Time of Need” z „Damnation” z 2003, „Heir Apparent” z „Watershed” z 2008 i „Deliverance” z tego samego wydanego w 2002 roku albumu. Jest fenomenalne dzieło z „Cusp of Eternity” z przedostatniego krążka Opeth „Pale Communion” sprzed trzech lat. Ten najnowszy spod ramienia Nuclear Blast tym razem - tytułowy „Sorceress” zwiastował natomiast genialny początek całego występu, który fanom podzielonym na większych zwolenników starego, czy to nowego Opetha nie pozostawiał jakichkolwiek wątpliwości jeżeli chodzi o samo wykonanie. Oprócz kawałka promującego tą płytę usłyszeć można było „The Wilde Flowers”, jak również „The Drapery Falls”. Sam Mikael Åkerfeldt od postawienia nogi na scenie jawił się jako doskonały gawędziarz, który rzuca anegdotami zza kulis. Koncert nie jest jednak przegadany mimo, iż mówi sporo. Samej już płynnej i przykładnej wymowy sucha się bardzo dobrze. Fredrik Åkesson grający na gitarze, Joakim Svalberg na instrumentach klawiszowych, Martín Méndez na basie i Martin Axenrot na perkusji choć wydają się pozostawać nieco w cieniu lidera, wykonują niezwykle imponującą robotę. Koncert to iście doskonały, nie pozostawiający nic do życzenia poza jedynie własnym widzi mi się jeżeli chodzi o przekrój repertuaru.

Ku uciesze fanów oprócz samych występów, zorganizowany był również signing session, podczas którego wykazując odrobinę cierpliwości, można było zdobyć autografy wszystkich spośród występujących tego dnia artystów. Sam festiwal, mam nadzieję, iż będzie mieć swoje kolejne edycje, gdyż wypadł doskonale. Wielki plus dla KnockOut Productions za organizację, sprawną obsługę i samo miejsce.

Zdjecia: Rafał Klęk 

Tekst: Joanna Całus